Labels
‘Ik wilde bewust kiezen voor iets dat bij me past’
Nicky Wissink (41) wist dat ze ‘iets anders’ wilde, maar niet wat. Met hulp van de VAKbeweging kwam ze daarachter – en toen ging het snel.
Voor corona twijfelde Nicky al of ze wilde blijven doen wat ze, toen zes jaar, deed: onderzoek naar witwassen en terrorismefinanciering bij banken. ‘Ik vond het leuk werk, maar ik moest er altijd ver voor reizen, en zeker met twee kleine kinderen (nu 4 en 6) vond ik dat niet ideaal.’
Ze besloot voor zichzelf te beginnen, hetzelfde werk, maar dan als zzp-er. Maar dat beviel eigenlijk niet goed, zeker niet toen ze vanwege corona moest thuiswerken. ‘De hele dag thuis, alleen, achter een computer…. Het voelde niet gezond en niet fijn. Ik wilde werk dat me meer voldoening en energie zou geven. Meer met mensen, minder met computers.’
Het roer om
Dus toen vorig jaar september een grote opdracht was afgelopen, besloot ze: misschien is dit moment om het roer om te gooien. ‘Ik heb communicatie gestudeerd, werkte een tijd als communicatieadviseur en was het bankwezen een beetje ingerold. Nu wilde ik echt bewust kiezen voor iets dat bij me past.’
En dat wilde ze niet alleen doen, dus meldde ze zich bij de VAKbeweging, waar ze werd gekoppeld aan loopbaancoach Annemarie Wensink-Hulst. Nicky: ‘Ik had al wel wat voorwerk gedaan. Ik dacht aan diëtiste, want ik ben graag bewust met eten bezig; ik hou van koken, bakken, moestuinieren. En ik dacht aan het onderwijs. Het opleiden van nieuwe collega’s vond ik in mijn werk het leukste – en daar kreeg ik ook altijd enthousiaste reacties op.’
"Ik wilde werk dat me meer voldoening en energie zou geven. Meer met mensen, minder met computers."
Annemarie liet haar onder andere interesse- en competentietests doen, en stelde ‘goede kritische vragen, vertelt Nicky. ‘Dan gaat het over: Wat vind je leuk? Waar ben je goed in? Wat ziet je omgeving jou goed doen? Waar heb je in het verleden al eens over gedacht?
Ook daar rolden diëtiste en het onderwijs uit. De volgende stap: dit echt gaan onderzoeken. Het loopbaantraject was daarbij een goede ‘stok achter de deur’, zegt Nicky. ‘Het geeft net even dat extra zetje dat je die stappen ook echt gaat zetten. Ik ben uitgebreid met een diëtiste gaan praten en toevallig was er in april een driedaagse training: ‘Zin in lesgeven’ van Hogeschool Windesheim. Die ben ik gaan doen. Dat was een hele brede én leuke oriëntatie, waarbij we onder andere ook een les moesten voorbereiden en (aan elkaar) geven. Daarna was het voor mij duidelijk: dit wilde ik. Ik kreeg ook positieve feedback, wat me de bevestiging gaf dat ik dit ook kan (leren). Want iets kan heel leuk lijken, je moet het natuurlijk ook nog kunnen.’
Vervolgens ging Nicky op verschillende schooltypen kijken en praten: basisonderwijs, voortgezet onderwijs en het mbo. ‘Dat laatste sprak me het meest aan, vanwege de leeftijd en ze hebben al een beroepsrichting gekozen, dat vind ik ook leuk.’
Snel
En dan gaat het ineens snel, want op het moment dat Nicky meeloopt op een mbo-opleiding komt daar op een andere afdeling net een vacature voor een docent rekenen, precies het vak dat Nicky voor ogen heeft. ‘Tijdens mijn eigen opleiding vond ik – in tegenstelling tot veel medestudenten – het vak wiskunde en statistiek heel leuk. Ik ben erg van de logica.’
Ze neemt contact op met de manager van de betreffende afdeling en die raadt haar aan te solliciteren. Dat doet ze, en met succes: sinds begin dit schooljaar staat ze voor de klas als docent rekenen. ‘Een enorme overgang en zeker nog wennen’, zegt ze daarover. Maar ze is blij dat ze de stap heeft gezet – en met de hulp en steun die ze daarbij van Annemarie kreeg.
Zekerder
‘Tuurlijk kun je ook online testjes doen. Maar iets heel nieuws zoeken en al die keuzes maken en stappen zetten, is ook gewoon spannend. Ik vond het heel fijn om daar met iemand over te kunnen praten die het begrijpt, met je meedenkt en af en toe zegt: je kunt het. Mijn keuze voelt daardoor veel meer onderbouwd waardoor ik er steviger in sta. En als ik het allemaal zelf had moeten doen, weet ik niet of ik nu al voor de klas had gestaan.’
"Als ik het allemaal zelf had moeten doen, weet ik niet of ik nu al voor de klas had gestaan."
Loopbaanbegeleider Annemarie Wensink-Hulst:
‘Mij viel op dat Nicky al goed wist wat ze wilde, maar zo bezig was met zekerheid en verwachtingen van anderen dat de wens ondersneeuwde. In het traject ik stevig gespiegeld en kwam ze erachter dat ze dit echt wilde en ook goed kon.’