Na de derde keer een faillissement te hebben meegemaakt, ging Tamara in gesprek met een loopbaancoach.

Toen het faillissement van de winkelketen waarvoor Tamara Lesiputty werkte niet naar behoren werd afgerond, beet ze zich vast in haar rechten. Met succes. De loopbaancoach van de VAKbeweging liet haar inzien hoe ze die kwaliteiten nog meer kon gebruiken. ‘Als ik één ding geleerd heb van deze tijd, is dat er in zware periodes altijd mensen en instanties zijn die je kunnen helpen om tot iets moois te komen.’  

Iedereen wist al maanden dat het rommelde in het bedrijf waar Tamara werkte. Maar hoe erg het echt was, realiseerden zij en haar collega’s pas toen de directeuren werden opgepakt. ‘Ik werkte in een heel bevlogen team, dan is het extra zuur om te horen dat het bestuur er zo’n potje van gemaakt heeft. Het was de derde keer dat ik een faillissement meemaakte. En hoewel er iedere keer een sociaal plan werd gemaakt, werd er nooit echt rekening gehouden met de emoties die er bij zo’n gebeurtenis komen kijken. Inmiddels weet ik: hoe groter de instantie, hoe minder oog voor de menselijke maat.’

Van rouwverwerking naar nieuwe perspectieven

Tamara had behoefte aan iemand met wie ze kon praten over wat dit faillissement voor haar betekende. Toen ze loopbaancoaching aangeboden kreeg via de VAKbeweging, besloot ze zich vooral om die reden aan te melden. ‘Daar ontmoette ik Maureen. De eerste twee gesprekken waren echt een soort rouwverwerking. Daarna werd het persoonlijker: wie ben ik, waar haal ik voldoening uit, wat vind ik belangrijk in het leven en wat zou ik graag willen doen? Maureen vroeg me bijvoorbeeld met welk dier ik me het beste kon identificeren, wat ik leuke dingen vond om te doen en wat juist niet, wat ik wilde worden toen ik klein was. Zij luisterde, vatte mijn antwoorden samen en gaf daar vanuit haar expertise een reactie op. Zo ontstonden nieuwe perspectieven.’

Rechten en plichten uitzoeken

Uit de opdrachten en tijdens de gesprekken kwam steeds naar voren dat Tamara slecht tegen onrecht kan. Dat bleek ook wel in de periode na het faillissement. ‘Toen ik bijvoorbeeld hoorde dat ik mijn overuren niet uitbetaald zou krijgen, heb ik tot diep in de nacht mijn cao uitgeplozen tot ik mijn verhaal goed kon onderbouwen. Daar konden mijn collega’s ook hun voordeel mee doen. Dat gaf me echt een kick. Eerder had ik me ook al met succes ingezet voor een collega toen zij nog tijdens haar dienstverband geen vakantie-uren uitbetaald zou krijgen.’

Rechten of bestuurskunde

Tijdens het coachingstraject werd duidelijk dat Tamara iets met rechten wilde gaan doen. ‘Daar heb ik goed over kunnen sparren met Maureen. Als vrijwillig kaderlid Uitkeringsgerechtigde van de FNV help ik nu zelf mensen die een uitkering hebben. En ik ben begonnen met de hbo studie sociaal juridische dienstverlening die ik deels vergoed krijg van het UWV. Als ik mijn propedeuse heb gehaald, wil ik graag naar de universiteit om rechten of bestuurskunde te gaan studeren. Ik zoek ondertussen ook naar een nieuwe baan, maar mijn studie slokt op dit moment te veel tijd op.’

Tamara kijkt met een goed gevoel terug op het loopbaantraject. ‘De eerste keer dat ik Maureen ontmoette was ik een hoopje ellende. Het was de derde keer dat ik een faillissement meemaakte, mijn basis was weggeslagen. Zij heeft me weer back on track gezet.’