Labels
‘Ik vertrouwde op haar kennis'
Door een arbeidsconflict raakte Jos Hermans op 59-jarige leeftijd zijn baan kwijt. De fouten stapelden zich vervolgens op: Jos liep een flinke transitievergoeding mis en re-integreren duurde langer dan nodig. Ondertussen verloor hij langzaam het vertrouwen in de maatschappij. Loopbaancoach Linda Koolen van De VAKbeweging wist de negatieve spiraal te doorbreken.
Jos Hermans werkte 19 jaar als telecomengineer bij een groot bedrijf toen een conflict met een nieuwe manager uit de hand liep. Het betekende het einde van zijn dienstverband en het begin van jarenlange ellende. ‘Via de bedrijfsarts kwam ik terecht bij een re-integratiebureau. Zij drongen erop aan om een vaststellingsovereenkomst te tekenen. Dat had ik nooit moeten doen. Ik liep daardoor ruim 40 duizend euro transitievergoeding mis en de werkgever werd vrijgesteld van zijn zorgplicht. Als je goed kunt communiceren dan overkomt je dit misschien niet, maar ik wist op dat moment niet beter. Ik ben het slachtoffer geworden van de acquisitiedrang van dit re-integratiebureau.’
‘Ik wilde een baan op mijn eigen niveau’
Het re-integratietraject liep op niets uit. Net als een aantal volgende trajecten. ‘Tijdens een van die trajecten werd voorgesteld om aan de slag te gaan als vrachtwagenchauffeur. De theorie haalde ik probleemloos, maar de praktijk lag me niet. Het UWV opperde op een gegeven moment om als postbezorger aan de slag te gaan. Dan heb je niet begrepen wat je taak is. Ik wil graag een baan op mijn eigen niveau.’
Ondertussen had Jos de diagnose autisme gekregen. ‘Ik was daar in het begin eerlijk over, maar ik merkte al gauw dat mensen me anders gingen behandelen. Bij de dierenbescherming waar ik vrijwilligerswerk deed, lieten ze me niet eens zelfstandig de honden uitlaten. Autisme wordt snel als een beperking gezien, terwijl het niets zegt over intelligentie.’
Nieuw cv
Toch gaat Jos overstag als Linda Koolen van De VAKbeweging voorstelt om zijn autisme te benoemen in het nieuwe cv dat ze voor hem maakt. Het is dan bijna vier jaar na zijn ontslag en hij heeft nog altijd geen passend werk gevonden. ‘Ik dacht: laten we het maar gewoon proberen. Ik vertrouwde op haar kennis, maar ik wilde niet dat het overduidelijk genoemd zou worden.’ In het cv staat nu dat hij binnen het autistisch spectrum valt, waardoor werkgevers gebruik kunnen maken van bepaalde subsidies. Maar de nadruk ligt op andere zaken. Dat Jos zijn tanden ergens in vastbijt tot hij de juiste verbanden ziet en tot een oplossing gevonden is. Dat hij een sterk analytisch en logisch denkvermogen heeft, en dat hij op zijn best is als hij zijn werk zelfstandig kan uitvoeren en als men hem in zijn waarde laat.
Assistent maintenance engineer
Via het netwerk van Linda mag Jos op gesprek bij een bedrijf dat sensoren en sensorgerelateerde producten ontwerpt, ontwikkelt en produceert. Die sensoren worden toegepast in uiteenlopende sectoren, zoals de medische sector, de automotive, witgoed en alarm en beveiliging. ‘Ik werk hier als assistent maintenance engineer. De eerste maanden heb ik me vooral ingelezen en testresultaten geanalyseerd. Waar ik tegenaanloop is dat ik voor dit specifieke werk eigenlijk te weinig kennis heb. Ik ben daardoor niet zo productief als ik zou willen zijn. Gelukkig heb ik sinds kort een jobcoach. Met hem kijk ik wat ervoor nodig is om hier goed te kunnen meedraaien. Hij zorgt er ook voor dat ik weer vertrouwen krijg in mezelf en in de maatschappij. Dat is helemaal weg.’
‘Ik merk dat ik rustiger word’
Ook Linda heeft een belangrijke rol gespeeld om dat vertrouwen weer terug te krijgen, zegt Jos. ‘Zij heeft me geholpen om uit de vicieuze cirkel te stappen van re-integratiebureaus, psychologen die voorstelden om vrijwilligerswerk te gaan doen en instanties als het UWV. Ik ben nog lang niet waar ik moet zijn, maar ik merk wel dat ik rustiger word.’