‘Mijn mbo-diploma uit de jaren 80 bleek relevant’

‘Ik zeg het nu even heel zwart/wit’, waarschuwt Freek Stoltenborgh alvast. ‘Maar tijdens corona besefte ik: je hebt zinloos werk en zinvol werk. Toen ik voor de zoveelste keer de smakelijkste foto’s van boontjes maakte zodat de supermarkt die zo goed mogelijk kon verkopen, vroeg ik me af of ik dit nog de rest van mijn loopbaan wilde doen.’ Bovendien ontstond er tussen Freek en zijn werkgever een onoverbrugbaar verschil van inzicht over de inhoud en uitvoering van de werkzaamheden. Dat leidde ertoe dat er een einde aan de arbeidsovereenkomst zou komen.  

‘Ik wist: zij kan mij begeleiden’
Via via ontdekte Freek de mogelijkheid van loopbaancoaching via de vakbond. ‘Ik belde op en kreeg Dagmar aan de telefoon. Een week later al hadden we ons eerste gesprek om dieper in te gaan op mijn loopbaanvraag en om mijn kansen en mogelijkheden te onderzoeken.’

Dagmar kwam ervaren, inlevend en deskundig over, blikt Freek terug. ‘Ik ben 59, ik heb al heel wat gezien en meegemaakt. En met mijn ervaring in de reclame weet ik als geen ander hoe je onzin kunt verkopen’, zegt hij met een knipoog. ‘Daardoor zie ik ook snel als iemand de goede dingen zegt. Ik wist meteen: zij kan mij begeleiden. Ze stelde goede vragen over mijn carrière, liet me nadenken over wat ik wilde en niet wilde, vroeg wat me bezighield en hoe zij mij zou kunnen helpen. Tijdens het traject remde ze me af en toe ook af. Ik wilde het liefst zo snel mogelijk aan de slag en dat hoefde echt niet meteen mijn droombaan te zijn. Dagmar liet me inzien dat het beter was om eerst een aantal testen te doen, zoals een interesse- en competentietest, en een drijfverentest. Om me te oriënteren op de beroepen die er zijn en dán pas te zoeken naar passend werk.’

Netwerk inzetten
Freek gaf aan dat hij graag wilde werken met mensen. Toen Dagmar zijn cv bekeek, zag ze dat hij in de jaren 80 een mbo-diploma sociaal cultureel werk had behaald. ‘Ik had nooit gedacht dat dat nog relevant zou zijn, maar Dagmar zag toch mogelijkheden. Ze adviseerde me om te gaan praten met mensen in de sociale sector om een beeld te krijgen van het werk. We hebben mijn en haar netwerk bekeken en vervolgens heb ik met verschillende mensen gesprekken gevoerd. Uiteindelijk sprak een baan als begeleider in de zorg me het meeste aan.’

Ervaringsgericht cv
Freek nam contact op met een recruiter van Pluryn Kemnade, een grote zorginstelling in zijn regio, om de mogelijkheden te bespreken. Er bleek een vacature op een woongroep in een woonwijk waar vijftien mensen onder begeleiding wonen. Omdat Freeks werkervaring vooral gericht was op fotografie, stelde Dagmar voor om een ervaringsgericht cv te maken, met werkervaring en competenties die aansluiten bij een baan in de zorg. Hierdoor werden onder meer zijn ervaring als stagebegeleider voor fotografiestudenten en elftalleider/coach bij een voetbalclub aan zijn cv toegevoegd. Freek werd aangenomen en werkt inmiddels ruim een halfjaar op de groep.

'Ik zit op mijn plek'
Het werk bevalt goed, maar is ook pittig, zegt Freek. ‘Ik heb er aanvankelijk te makkelijk over gedacht. Ik kan goed contact maken, ben begripvol, gemoedelijk. Maar dat voorkomt niet dat er soms escalaties en complexe situaties zijn. En met vijftien bewoners zijn er ook vijftien unieke dossiers waarin staat hoe iedereen in welke situatie benaderd moet worden. Dat aspect van het werk had ik onderschat, maar ik groei in mijn rol en ik zit hier echt op mijn plek. Inmiddels heb ik interne cursussen gevolgd, waardoor ik bijvoorbeeld ook medicatie mag verstrekken.’

Ontdekkingstocht
Een coachingstraject zou Freek iedereen aanraden die daar baat bij zou kunnen hebben. ‘Het is zo de moeite waard dat je dit kosteloos kunt doen. Het heeft me enorm geholpen. Dagmar nam me bij de hand, wees me op mogelijkheden én remde me af wanneer dat nodig was. Ik heb het ervaren als een ontdekkingstocht die ik stap voor stap met haar heb doorgemaakt.’