Labels
‘Mijn masker is af, en dat scheelt veel energie’
Jarenlang had Helene Duivis een baan die eigenlijk niet bij haar paste. Toen een kennis haar wees op de mogelijkheid om zich te laten omscholen, ondernam ze actie. ‘Op het randje van een burn-out’ meldde ze zich bij een loopbaancoach van De VAKbeweging. ‘Ik bleek meer kwaliteiten te hebben dan ik dacht’
‘Vijf jaar geleden kwam ik als assistent manager te werken bij een snackbar op Utrecht Centraal. Vanwege privéomstandigheden kreeg ik de functie van medewerker. De laatste twee jaar vroeg ik me regelmatig af waarom ik, hbo-geschoold, patat stond te bakken. Maar ik heb een gezin met drie kinderen en de rekeningen moeten ook betaald worden, dus bleef ik hangen.’
‘Ik ging anders naar mezelf kijken’
Een gesprek met een kennis die zich had laten omscholen, was de aanzet om actie te ondernemen. ‘Met mijn loopbaancoach bracht ik in kaart wat ik leuk vind, waar ik gelukkig van word en wat ik belangrijk vind in een baan. We hebben ook gekeken naar mijn kwaliteiten. Na twee jaar patat bakken had ik eerlijk gezegd geen hoge dunk meer van mezelf. Maar toen we met die profielschets aan de gang gingen, bleek ik flexibeler en breder inzetbaar dan ik zelf dacht én meer kwaliteiten te hebben dan ik dacht, zoals een groot empathisch vermogen, goed in organiseren en gevoel voor verantwoordelijkheid. En wat ik zag als overleven, benoemde mijn coach als doorzettingsvermogen. Ik ging heel anders naar mezelf kijken.’
Opleiding tot pedagogisch medewerker
Tijdens het traject realiseerde Helene zich dat ze graag met kinderen zou willen werken. Ook volgens haar coach zou dat goed bij haar passen. ‘We zijn toen samen een passende opleiding gaan zoeken en gaan kijken naar mogelijkheden voor financiering, want dat was voor mijzelf niet haalbaar.’ Ineens ging het snel. ‘In juni besloot ik dat ik de opleiding tot pedagogisch medewerker zou gaan doen, via Facebook vond ik al snel een stageplek. Daar mocht ik vanaf half augustus meedraaien als groepshulp tot ik aan mijn BBL-opleiding zou beginnen en hier zou gaan stagelopen. Dat betekende ook dat ik snel mijn ontslag moest indienen bij de snackbar.’
Mezelf zijn
Het sollicitatiegesprek was mede door de tips van haar coach een succes, denkt Helene. ‘Ik ben snel geneigd om sociaal wenselijke antwoorden te geven. Mijn coach drukte me op het hart om mezelf te zijn en om eerlijk te zijn. Dat was eigenlijk de opmerking die het meest bleef hangen. Hij heeft me ook geholpen om mijn rug recht te houden en me laten inzien dat het echt belangrijk is om werk te zoeken dat ik leuk vind. Ik had zelf nooit bedacht om op mijn leeftijd, ik ben nu 43, nog aan een opleiding te beginnen, maar dankzij hulp van De VAKbeweging en de gemeente is dat toch gelukt.’
Dankbaar voor deze kans
Ondertussen werkt Helene al een tijdje op het kinderdagverblijf. ‘Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin. Ik krijg veel vrijheid en verantwoordelijkheid, dat maakt dat ik alleen nog maar harder mijn best wil doen. De kinderen voelen zich veilig en geborgen bij me en zijn graag bij me. Dat maakt het zoveel makkelijker en lichter om dit te doen. Achteraf denk ik: doordat ik twee jaar ergens werkte waar ik het niet naar mijn zin had, niet gewaardeerd werd en niet mezelf kon zijn, had ik twee jaar lang een masker op. Dat masker is nu af en dat scheelt veel energie. Ik ben heel dankbaar dat ik deze kans heb gekregen en mijn leven de goede richting heb kunnen draaien.’