Labels
‘Ik durf meer dan ik dacht’
Na haar studie Communicatie en Multimedia Design werkte Laura (24) anderhalf jaar als branding specialist bij een marketingbureau. Hoewel ze genoot van de creatieve vrijheid, miste ze onderbouwing en concrete cijfers in haar werk. Toen haar contract niet werd verlengd, kwam de vraag op: wat nu? Via een zoektocht naar loopbaancoaching belandde ze bij De VAKbeweging. Daar ontdekte ze niet alleen nieuwe carrièremogelijkheden, maar ook haar plek bij de politie.
Op zoek naar richting
Na het einde van haar contract wist Laura één ding zeker: ze wilde niet precies hetzelfde soort werk doen. ‘In mijn vorige baan was de sfeer goed en had ik veel vrijheid, maar toch zou ik het niet nog een keer willen doen,’ vertelt ze. ‘Ik miste de harde onderbouwing achter de creatieve ideeën. Ik zocht iets waar ik meer reden en logica achter kon vinden.’
Omdat haar studie veel mogelijkheden bood, maar ze het lastig vond een duidelijke richting te kiezen, besloot Laura op zoek te gaan naar een loopbaancoach. ‘Ik had nooit één ding waarvan ik dacht: dát is mijn droom. Toen ik De VAKbeweging vond via Google en zag dat het kostenloos was, dacht ik: waarom niet?’
"‘Ik had werkplezier in mijn vorige baan, maar nu heb ik ook toekomstperspectief'"
Groepssessies en persoonlijke inzichten
Laura startte met een-op-eengesprekken, maar volgde later ook groepssessies. ‘Eerst dacht ik: in een groep, dat is niks voor mij. Maar uiteindelijk leverde het heel veel op. We deden opdrachten over je normen en waarden, wat je energie geeft, maar ook wat je tegenhoudt. We keken zelfs naar je achtergrond en opvoeding, en hoe dat invloed heeft op wat je zoekt in een baan.’ Laura merkte dat ze door de verhalen van anderen in de groep meer inzichten kreeg in wat ze nu precies zocht en wilde. En waardoor ze eigenlijk in de – voor haar – verkeerde sector terecht was gekomen. ‘Net zoals veel anderen heb ik gewoon gedaan wat standaard was: de middelbare school afmaken, studeren en werken. Zonder precies na te denken over wat ik nou eigenlijk écht wilde.’ Daarnaast deed Laura testen die haar eigenschappen koppelden aan mogelijke beroepen. ‘Sommige uitkomsten waren ietwat apart, maar er kwamen ook serieuze opties voorbij, zoals de politie. Bij de politie werken vond ik vroeger al interessant, maar ik heb het nooit serieus onderzocht.’
Een nieuwe blik op mogelijkheden
Met haar coach leerde Laura anders kijken naar solliciteren. ‘Ze zei: "Gebruik je netwerk, zoek contact met mensen die je kunnen helpen.” Dat vond ik spannend, maar ik heb toch gesprekken gevoerd met mensen die ik helemaal niet kende, zoals bij de brandweer. Daardoor vergrootte ik mijn netwerk.’ Ook ontdekte ze dat politiewerk veel meer is dan alleen werken op straat. ‘Ik kwam een onderzoekende functie tegen en dacht: dit past bij mij. Daar heb ik op gesolliciteerd en zo is het balletje gaan rollen.’
Werken met toekomstperspectief
Nu werkt Laura bij de politie en ziet ze volop kansen. ‘Ik had werkplezier in mijn vorige baan, maar nu heb ik ook toekomstperspectief. De politie is een superleuke organisatie met veel mogelijkheden. Ik kan hier nog alle kanten op. Dat geeft rust én energie.’
""Het idee van mijn coach was: zoek een zij-ingang, in plaats van alleen maar op vacatures te reageren.""
Waarom Laura coaching aanraadt
Het belangrijkste inzicht dat ze overhield aan het traject? ‘Dat ik meer durf te doen dan ik dacht. Ik ben van nature terughoudend, maar door mijn coach ging ik gewoon die gesprekken aan. Ze liet me op een andere manier naar mezelf en mijn mogelijkheden kijken. Dat gun ik iedereen die twijfelt over zijn loopbaan.’