Labels
‘Ik ben gaan groeien’
Lucas Oomen (46) durfde dankzij de coaching van de VAKbeweging te gaan voor wat hem écht boeit. ‘Mijn creativiteit stroomt weer.’
Schaamte
Bij zijn laatste baan, op de klantenservice van een makelaarsvereniging, werd hij na een jaar ontslagen. Onterecht, zo oordeelde ook de rechter, maar Lucas kwam toch bij het UWV terecht. ‘Ik wist en voelde: het moet echt anders, maar had geen idee hoe.’
Het UWV ‘stuurt’ hem naar de VAKbeweging, waar hij wordt gekoppeld aan coach Marjolijn Gischler. Zij ziet al snel dat Lucas zichzelf belemmert met zijn negatieve overtuigingen en spoort hem aan die te onderzoeken. Lucas: ‘Er zat ook schaamte op. Ik kom uit een heel intellectueel nest, met hoge verwachtingen. De Kunstacademie stond al niet hoog aangeschreven, maar werk op een Klantenservice helemaal niet. Marjolijn leerde me daar anders naar te kijken: ik had ook veel mensen echt geholpen. En ik had van alles ernaast gedaan: een filosofiecursus, voorlichting gegeven bij het COC, veel theater. Zij leerde mij: neem dat mee, mensen zijn geïnteresseerd in je hele ontwikkeling, je hele verhaal. Trots was ik nog steeds niet, maar daardoor werd het wel minder negatief.’
Onderzoek
Met Marjolijn onderzoekt hij daarnaast vooral waar hij wél blij van wordt én wat hij goed kan. ‘We begonnen bij het nulpunt: Wat heb je tot nu toe gedaan Wat wil je? Welke branches spreken je aan? Ook moest ik drie goede vrienden vragen hoe zij me zagen en wat zij als mijn kwaliteiten zagen. Dat was heel leuk om te doen – en terug te horen.’
Daartoe gestimuleerd door Marjolijn gaat hij ook breder op onderzoek uit. Via Linkedin benadert hij mensen in beroepen die hem aanspreken: grafisch ontwerpers, illustratoren, bibliotheekmedewerkers, kunstdocenten. ‘Zonder Marjolijn had ik dat nooit gedurfd’, zegt hij. ‘Ik was heel onzeker en dacht altijd: wie zit er nou op mij te wachten. Marjolijn leerde me: het doel is niet een baan, maar om je te oriënteren. Daardoor was de druk minder en ondertussen had ik, door die coachingsgesprekken en de input van vrienden, ook wat meer zelfvertrouwen
"Daar had ik zelf echt nog nooit aan gedacht, maar het leek me geweldig."
Voor de klas
Wat steeds terugkwam: leraar, in een creatief vak. Lucas: ‘Daar had ik zelf echt nog nooit aan gedacht, maar het leek me geweldig.’ Speurend op internet, ontdekt Lucas de cursus Kunstenaar in de Klas, een cursus van zeven lessen plus stage, waarin zes lessen moeten worden ontworpen en gegeven. Het blijkt een schot in de roos. ‘Ik vond het ontzettend leuk, om les te geven én om lessen te bedenken.’
Met zijn certificaat op zak schrijft hij zich in bij Kunstonderwijs Organisatie (KOO), een soort uitzendbureau voor creatieve docenten. Via hen geef hij nu, als zpp-er, tekenles op één basisschool en op een andere theaterles en musicalbegeleiding – en daarin is hij helemaal in zijn element. ‘Ik vind het superleuk om de nieuwsgierigheid, creativiteit, en vindingrijkheid van de kinderen te stimuleren en ze te zien ontwikkelen.’
En hier is het nog niet mee klaar. Afgelopen zomer werd Lucas gevraagd om workshops te geven in de zomerbieb, voor eenzame ouderen. ‘Dat heb ik uiteindelijk in zes bibliotheken gedaan, en was harstikke leuk. Ook ben ik in gesprek met twee musea, want ik zou heel graag ook les willen geven in musea.’
"Ik ben aan het groeien en mijn creativiteit stroomt weer. Daardoor komen er ook dingen op mijn pad"
Groeien
Twee jaar geleden had hij nooit gedacht dat hij nu hier zou staan, zegt hij. En zonder Marjolijn was hem dat ook niet gelukt. ‘Ik ben aan het groeien en mijn creativiteit stroomt weer. Daardoor komen er ook dingen op mijn pad, zoals die zomerbieb. Natuurlijk, lukt niet alles, en het voelt soms nog steeds spannend, ook financieel. Maar ik weet nu: als je durft te gaan voor wat je echt boeit, is er veel meer mogelijk dan je denkt.’